Bezoek van Corine ’t Hart van Stichting Hart voor Afrika / Sociëteit voor Afrikaanse Missiën (SMA)

Corine komt bij ons vertellen hoe het gegaan is met het project in Afrika. Zij is 10 jaar in Tanzania geweest en is in juni 2019 terug gekomen naar Nederland. Zij heeft nu een baan gevonden in Hoek van Holland. Ze heeft een zoon van bijna 4 en haar tweede kindje is op komst.

Ze heeft destijds SMA overtuigd dat zij via hen uitgezonden kon worden.  Bij de leiding in Tanzania lag dat destijds niet zo gemakkelijk om een protestantse toe te laten. Bij haar afscheid hoorde zij van de leiding in Tanzania dat het het beste besluit was om haar destijds toe te laten, dat was mooi om te horen.
Corine laat diverse foto’s zien en vertelt zo het verhaal over haar werk in Tanzania.
Ze weet nog goed toen zij voor financiële ondersteuning bij Streekverband De Tien aanklopte.
Ze vertelt over de straatmeiden en over geld dat verdween. Meiden die geld kregen voor aanwezigheid bij vergaderingen, maar er niet waren. Zij heeft toen het project opnieuw gestart met back up van Streekverband De Tien. Zo kon ze het basisprogramma draaien. Dat gebeurde in een lokaal en in een hut in de achtertuin.
Een aantal meiden begonnen als leerlingen. Zij zijn gegroeid en zijn zelf mentor geworden voor een groep meiden.

In Tanzania zijn de mensen die Swahili spreken bewust verhuisd en verspreid over het land. Het Swahili is de landtaal. Op de basisschool is de voertaal Swahili. Op de middelbare school is de voertaal ineens Engels.  Dat is moeilijk voor de jongeren. Veel leerlingen hebben alleen de basisschool gevolgd. Vaak moest er daarna voor ouders of vrienden of kinderen gezorgd worden en werd school dus gestopt.
Mentoren krijgen een bijdrage, afhankelijk van de verantwoordelijkheid die ze hebben.
Hebben ze tijd over, is het goed dat zij een opleiding gaan doen. Bijv. kappersopleiding of naaiopleiding. De leerling die hoofd-naaien is, kan zelf weer lesgeven aan een volgende groep.
Op de vraag wat ze doen, antwoorden de meiden: ‘niks’. Maar in praktijk is dat niet zo: ze werken  ’s morgens op het land en hebben ze de zorg voor anderen. Ze kunnen hierdoor pas in de middag lessen volgen.

Corine woonde op het land van de SMA met uitzicht op het Victoria meer.
Op die plek willen ze nog een groot huis voor Albino’s bouwen. Er komt een hek omheen met veiligheidsmensen.
Mensen in Tanzania geloven dat een  hand of arm of been of een babylijk van een albino je voorspoed geeft.  In grote gebouwen is in de fundering vaak een albinobaby in het beton gestort. Door te trouwen met neven en nichten worden er meer albino’s geboren. Zij vallen op door de witte huid, rode ogen. Zij hebben een grote kans op huidkanker en hebben diverse gezondheidsklachten.
In de stad zijn ze iets veiliger dan in de dorpjes. Een meisje waarbij haar arm is afgehakt zegt: ‘Ik denk aan wat me blij maakt, ik ga verder’,  zo sta ik in het leven. Ze wil niet in misère blijven hangen en heeft een sterk geloof. Zij wil graag advocaat worden.

Lulu betekent Parel. Het symbool is een hand met een parel. Zeven jaar geleden is hiervoor gekozen vanuit de Bijbel. Ook al ben je een meisje die volgens anderen / volgens je ouders  niets waard is, zegt God: Je bent een Parel.  Iedereen heeft talenten en vaardigheden.

Corine vertelt ook dat het niet haar werk was wat ze in Tanzania heeft gedaan, maar haar missie.
De meiden die ze leerde kennen als verlegen meiden, zijn nu zelfverzekerde vrouwen geworden. Corine straalt als ze erover vertelt.
De lessen die zij gaf, gingen ook over de toekomst, nadenken: hoe gaat het als je ouder bent. Vaardigheden op het gebied van handwerken. En hoe ga je om met geld. Spullen maken en verkopen in de winkel in Mansa.  Soms liet de kwaliteit van de spullen ook te wensen over. Dan kocht Corine de kaarten maar zelf en stuurde die aan familie. Het controleren van de kwaliteit blijkt dus belangrijk. Nu hebben ze ook een wedstrijd wie de mooiste verkoopbare spullen kan maken. Dit motiveert de meiden om hiermee bezig te zijn.
Toen Corine’s beheersing van Swahili beter werd, ging ze ook de lessen herschrijven.

Op het afstudeerfeest komt voorbij wat ze hebben geleerd. Op gebied van sociale vaardigheden (omgaan met problemen in de toekomst, plannen, omgaan met mensen die je tegenwerken, toneelstukjes doen, samen adviseren) , omgaan met geld (onderhandelen, slim nadenken – als je loopt in plaats van transport betalen kun je sparen, niet van het extra geld nootjes kopen, hoe start ik een handeltje), gezondheid (aids, kan ik het voorkomen, hoe leef ik met aids, zwanger zijn, handen wassen, muggen) en de handwerklessen. Ze hebben stof gekocht en hebben daar jurken van gemaakt voor een modeshow tijdens het afstudeerfeest.
Corine gaf de tekst mee van ‘Voetstappen in het zand’.  Over dat je gedragen wordt door God.
En ook een volksverhaal uit India  over een man die twee emmers water droeg naar de stad. Eén emmer lekte en hij kwam steeds aan met één volle en één halfvolle emmer. Ook al had hij minder water over, ondertussen waren er  door het water wat uit zijn emmer lekte, zaden ontkiemd en bloemen gegroeid.    Ook al ben je niet perfect, God brengt je tot bloei.

Corine vertelt over één van de leerlingen. Zij was 16 toen ze een tweeling kreeg. Ze is overleden. Nu heeft de oma van 40 de zorg voor de kinderen. De oma wordt ondersteund, anders redt ze het niet.

Er zijn nu 12 groepen. Per groep zijn er twee mentoren. Mentoren adviseren en  maken roosters.
Corine is altijd zuinig geweest met geld.   Doordat zij zuinig is geweest is er nu nog een bedrag waardoor haar opvolgster Susanne in november verder kan. Dat is prettig.
Gelukkig zijn de mogelijkheden tot contact met Tanzania sterk verbeterd de laatste jaren.

Er wordt gevraagd wat voor opleiding Corine zelf heeft gedaan. Ze vertelt dat ze Bachelor  Pedagogiek heeft gedaan en Master Afrikaanse studies. Ze heeft in de praktijk geleerd hoe ze lessen kan schrijven en haar onderzoek heeft ze in Afrika gedaan.

Wim dankt Corine voor haar verhaal. Er is veel waardering voor haar werk en hij geeft ook aan dat het niet duur of groots hoeft te zijn, maar wel veel effect heeft. Respect voor haar dat zij dit heeft gedaan.
Corine is dankbaar. Ze is blij dat er ook een opvolger doorgaat met het belangrijke werk.